‘Scheurtjes in je masker…’
11 februari 2019 - 20:54, by , in Geen categorie, No comments

De reden van veel mensen om in therapie te gaan, komt vaak voort uit ‘de scheuren in hun masker’.

We kunnen jarenlang leven achter ons zelfgeschilderde masker. Geschilderd vanuit de persoonlijkheid die we zijn en gemaakt om de moeilijke omstandigheden die we mee maken zoveel mogelijk ‘buiten te houden’.

In principe worden we als mens geboren zonder masker: open, kwetsbaar en verwachtingsvol. Als we hierin worden gekwetst, teleurgesteld, afgewezen of pijn gedaan, hebben we het nodig om ons diepste, kwetsbare zelf te beschermen. We creëren een aangepast zelf, een andere buitenkant, een ‘masker’ om ons kostbare kwetsbare zelf te beschermen. Soms wordt dit aangepaste deel, dit masker, door de buitenwereld meer gewaardeerd dan ons kwetsbare echte deel, waardoor het masker juist wordt versterkt. Na een poos kennen we ons echte stukje zelf niet eens meer en kunnen we gaan geloven dat ons masker ons echte ‘ik’ is. Tenzij er scheurtjes in het masker ontstaan….Door die scheurtjes heen sijpelt licht naar het verborgen echte stukje. Hier zit de pijn, teleurstelling en kwetsbaarheid opgeslagen. Het is eng om dit weer te voelen, want de ervaring was dat dit juist niet gewaardeerd werd. Het simpelst lijkt het om de scheuren weer dicht te plakken. Maar als ze eenmaal een beetje openscheuren, lukt dit vaak niet meer. Het verlangen van binnenuit groeit om dat wat al zo lang verborgen zit, aan het licht te laten komen.

Hoe fijn is het dan als er mensen zijn die benieuwd zijn naar wat er achter jouw masker te zien is. Mensen, zonder masker, die vanuit een open houding, zonder oordeel, geinteresseerd zijn in jou! Er is wel heel veel veiligheid en vertrouwen nodig om iemand door die scheurtjes heen te laten kijken, want vaak is de schaamte groot over wat daarachter te zien is. Het masker is niet voor niets gemaakt, wat daar achter zit leek ooit niet goed genoeg.

Maar stel je nou voor, dat dat wat achter je masker zit, nog mooier is dan het masker wat je hebt gecreëerd…is het dan niet heel jammer dat het je leven lang in het donker verstopt moet blijven?

We hebben verbinding nodig met onszelf en met andere mensen. Verbinding begint door licht toe te laten door de scheurtjes van je masker, zodat het kan gaan schijnen in de verborgen dieptes van je hart en de verborgen dieptes van wie je bent.

Laat je verrassen door wat en wie je daar gaat vinden!

About author:

Comments are closed here.